Της Μαρίνας Λυμπεροπούλου, pets.gr
Η μικρή τριχωτή μπάλα που αναστάτωνε το σπίτι με τις φάρσες και τις σκανδαλιές της, έχει πια μεγαλώσει. Η υπερκινητικότητα και ο ενθουσιασμός που μας προκάλεσαν γέλιο αλλά και οργή κάποιες φορές, έχουν τώρα αντικατασταθεί από την ηρεμία και τον ύπνο.
Τα χρόνια πέρασαν, μεγάλωσε, γέρασε.. Τα τρεχαλητά έγιναν πιο σπάνια, λιγότερο μακρυνά.
Η ζωντάνια και η τρέλλα χάθηκαν, έμεινε το χτύπημα της ουράς για να εκφράσει ο φίλος μας την χαρά του, αφήνοντας έναν χαρακτήρα λίγο γκρινιάρη, γιατί ο σύντροφός μας δεν έχει πλέον τις ίδιες δυνατότητες όπως παλιά, έχει όμως την ανάγκη να νιώθει την αγάπη μας και το χέρι μας στο κεφάλι του, για να συνεχίσει την ζωή του με την βοήθειά μας.
Πότε πρόλαβε να γεράσει?
Δίπλα μας, οι σκύλοι φαίνεται πως ζουν πολύ γρήγορα και αναπόφευκτα δεν μπορούμε να επωφελούμαστε για πάντα από την τρελή ζωτικότητα της νεαρής τους ηλικίας. Βαδίζοντας προς την 3η ηλικία, με όλες τις αλλαγές στο σώμα και τον χαρακτήρα τους, χρειάζονται περισσότερη προσοχή από εμάς όταν γερνούν.
Το πόσο γέρασε ο σκύλος μας, εξαρτάται από τη ράτσα και το μέγεθός του. Ο μέσος όρος της ζωής ενός σκύλου είναι περίπου στα 14 χρόνια. Στην ώριμη ηλικία φτάνουν περίπου στον 6ο χρόνο της ζωής τους, όμως τα μικρόσωμα σκυλιά έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν για πιο πολλά χρόνια, από τα μεγαλόσωμα.
Στα οκτώ του χρόνια, ένα γιορκσάιρ είναι ακόμα παιδί, ενώ ένας μολοσσός θεωρείται «παππούς». Ένα τσιουάουα μπορεί να φτάσει τα δεκαεννέα χρόνια. Οι μεσαίου μεγέθους σκύλοι, μπορεί να φτάσουν μέχρι τα δεκαπέντε, όμως για ένα μπόξερ, είναι δύσκολο να καταφέρει να φτάσει σε αυτή την ηλικία. Τα σκυλιά που δεν ασκούνται και που τρώνε υπερβολικά, κινδυνεύουν να μην φτάσουν σε μεγάλη ηλικία λόγω προβλημάτων υγείας.
Το προσδόκιμο ζωής του κάθε σκύλου είναι όπως φαίνεται πολύ σχετικό, γιατί παίζει ρόλο ο τρόπος ζωής, η διατροφή και αρκετές ακόμη παράμετροι.
Μην ψάχνετε για άσπρες τρίχες στο τρίχωμα του σκύλου σας, γιατί δεν είναι απαραίτητο πως θα αποκτήσει άσπρες τρίχες. Ειδικότερα αν είναι ανοιχτόχρωμος μπορεί να μην φανεί ποτέ, αντίθετα με ένα μαύρο σκύλο που μπορεί να δείξει τις άσπρες τρίχες από πολύ νωρίς (πολλές φορές ακόμη και μετά τον τέταρτο χρόνο της ζωής του). Η απώλεια της τρίχας επίσης δεν προαναγγέλλει απαραίτητα τα γηρατειά, γιατί οι ηλικιωμένοι σκύλοι, συχνά χάνουν λιγότερη τρίχα από τους νέους και έχουν πυκνότερο τρίχωμα, πολλές φορές καθόλου γυαλιστερό. Βέβαια το τρίχωμα επηρεάζεται άμεσα και από το φαγητό του σκύλου, οπότε δεν είναι κανόνας το ότι ένας σκύλος με θαμπό τρίχωμα θα είναι απαραίτητα και ηλικιωμένος, ούτε ότι ένας ηλικιωμένος σκύλος δε μπορεί να έχει γυαλιστερό τρίχωμα, αν τρέφεται ακριβώς με τα συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός του.
Τα δόντια μπορούν να μας δείξουν περίπου την ηλικία, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και τα δόντια ξεγελούν. Όσα ζώα παίζουν ή έπαιζαν με πέτρες, όσα έχουν πάρει αντιβίωση για μεγάλο διάστημα για κάποιο πρόβλημα υγείας, ή ακόμα και όσα έχουν κακή ποιότητα δοντιών, θα εμφανίσουν γρήγορα φθορά στα δόντια τους.
Απώλειες των αισθήσεων
Ένας σκύλος που έχει καλή υγεία και φροντίδα εύκολα μπορεί να κρύψει την ηλικία του και να «ελπίζει πως θα ζήσει πολύ περισσότερο». Είναι αδύνατο να αποφύγουμε το πέρασμα του χρόνου και όταν ο σκύλος μας γεράσει, οι ικανότητές του, σε διάφορους τομείς, αρχίζουν να μειώνονται.
Τα πρώτα εμφανή σημάδια, είναι η μείωση της όρασης και της ακοής. Η όραση των σκύλων, που δεν είναι και η πιο ανεπτυγμένη τους αίσθηση, προσαρμόζεται στις καινούργιες συνθήκες και για να καλύψουν και την απώλεια της ακοής και της όρασης, αναπτύσσουν περισσότερο την όσφρηση, που αυτή η αγαπημένη αίσθηση δεν τους εγκαταλείπει ποτέ.
Την απώλεια της ακοής δείχνουν σαν να μην την αντιλαμβάνονται. Οι ήχοι φαίνονται να φτάνουν εξασθενημένοι και μπορεί μάλιστα και να νιώθουν καλύτερα με την καινούρια αυτή κατάσταση, ιδιαίτερα τα σκυλιά που ζουν σε πόλεις. Για το λόγο αυτό μπορεί και να δείχνουν απροθυμία να απαντούν στα καλέσματά μας. Όταν η ζωή λιγοστέυει, μπορεί κανείς να είναι πιο ανεκτικός με το ζώο του, θα πρέπει όμως να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί η σύγχρονη απώλεια ακοής και όρασης μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για ένα ηλικιωμένο ζώο, ειδικότερα σε εξωτερικούς χώρους, αν δεν προσέχουμε.
Εκτός από τα προβλήματα της ακοής και της όρασης, μπορεί να υποφέρουν και από άλλες παθήσεις, που οφείλονται στο γηρασμό των οργάνων, όπως διαβήτη, αρθρίτιδα, καρδιακή ή νεφρική ανεπάρκεια κ.α. Οι δραστηριότητες του φίλου μας, θα αλλάξουν αν υποφέρει από κάποια από αυτές τις αρρώστιες. Αν πρόκειται για σκύλο με κυριαρχικό χαρακτήρα, η θέση του αρχηγού, ακόμα και στο σπίτι, κινδυνεύει να χαθεί, γιατί αν υπάρχουν άλλοι σκύλοι στην οικογένεια, πολύ σύντομα θα αντιληφθούν πως χάνει τις ικανότητες του και θα θελήσουν να του πάρουν τη «θέση» στην αγέλη. Εξασθενημένος ο γέρικος σκύλος θα έχει τεράστιες δυσκολίες για να διατηρήσει τη θέση του και θα ακολουθούν μάχες που μπορούν να αποβούν μοιραίες γι’ αυτόν. Το γέρικο σκυλί δεν έχει πια όρεξη για παιχνίδια, αλλά προτιμάει να κάθεται και να κάνει μια ήσυχη ζωή με τον άνθρωπο του. Τα υπόλοιπα σκυλιά σπάνια θα ενοχλήσουν ένα γέρικο ζώο, γιατί αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει.
Άσκηση και Παιχνίδι
Το ηλικιωμένο σκυλί ενδιαφέρεται λιγότερο για τα βίαια παιχνίδια και τις μεγάλες σε διάρκεια βόλτες. Του κάνει καλό όμως να περπατάει και να ασκείται καθημερινά, αρκεί αυτή η άσκηση να είναι μετρημένη και καθημερινή.
Όπως είναι γνωστό, τα σκυλιά αγαπούν τη ρουτίνα, γιαυτό αν σας ζητάει να του πετάξετε τη μπάλα, κάντε το, αρκεί να μην είναι για πολλή ώρα, ούτε πολύ μακρυά. Το βλέμμα του σίγουρα θα σας λύσει την απορία για το αν θέλει να πάιξει ή όχι και πολλές φορές μπορεί να το ζητάει και επίμονα με γαβγισμα. Τις μικρές αυτές απολαύσεις, είναι κρίμα να τις στερηθεί, γι’ αυτό να του τις προσφέρετε.
Θα χρειαστεί ίσως περισσότερο χρόνο για να βρει τη μπάλα που πετάτε, αλλά σίγουρα θα του αρέσει αν του την κρύψετε, ακόμα και αν δυσκολευτεί να την βρει. Πρέπει να διατηρείτε το ενδιαφέρον του για τη ζωή, με τέτοιο τρόπο ώστε να τον ευχαριστεί κιόλας. Επίσης, αυτή η έστω και λίγη άσκηση κάνει καλό και στην μείωση του βάρους, πράγμα που συμβαίνει σε όλους τους ηλικιωμένους σκύλους. Η άσκηση, βοηθάει και στην «γκρίνια» που μπορεί να εμφανιστεί λόγω ηλικίας, γιατί παίζοντας λίγη ώρα κάθε μέρα, τον βοηθάτε να διώξει τα νεύρα του και συνεπώς την ενοχλητική γκρίνια.
Κτητικότητα και Νευρικότητα
Η απώλεια της όρασης και της ακοής, απομονώνει το σκύλο από τον κόσμο. Συχνά, προστίθενται και τα προβλήματα των αρθρώσεων, τα αντανακλαστικά μειώνονται και νιώθει λιγότερη σιγουριά για τον εαυτό του και οτιδήποτε καινούριο. Δεν αντέχει πλέον τα πειράγματα των ξένων και των παιδιών και γρυλίζει με το παραμικρό ακόμη και σε άλλα ζώα της οικογενειας. Ο άνθρωπος του γίνεται πολλές φορές το μοναδικό σημείο της προσοχής του και απαιτεί περισσότερη προσοχή και στοργή που συχνά μας ενοχλεί. Έχει μεγάλη ανάγκη από επιβεβαίωση και προστασία, όπως όταν ήταν κουτάβι, γιαυτό και η 3η ηλικία δεν απέχει πολύ από την 1η σε ανάγκες. Κατά τη διάρκεια της κοινής τους ζωής είχαν τη δυνατότητα σκύλος και άνθρωπος να γνωριστούν καλά και ανάμεσά τους έχει δημιουργηθεί μεγάλη κατανόηση. Έτσι ο σκύλος γίνεται κτητικός απέναντι στον άνθρωπο του και μπορεί να υποφέρει αφάνταστα από τυχόν αδιαφορία ή έλλειψη κατανόησης, κάτι το οποίο γίνεται εμφανές όταν υπάρχουν άλλα ζώα στο σπίτι ή και παιδιά.
Η είσοδος ενός νέου συγκατοίκου στο σπίτι θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή, γιατί εδώ συμβαίνουν δύο αντιφατικές καταστάσεις. Ενώ ένα κουτάβι ή ακόμα και ένα μωρό θα «δώσει ζωή» στον ηλικιωμένο σκύλο της οικογένειας, παράλληλα μπορεί εύκολα να τον στεναχωρήσει και να τον ενοχλήσει. Γι’ αυτό θα πρέπει να τους φερόμαστε με μεγάλη προσοχή και απόλυτο σεβασμό.
Όταν το σκυλί μας είναι κουτάβι, είναι χαριτωμένο, μας κάνει να γελάμε και του τα συγχωρούμε όλα επειδή είναι μικρό. Όταν μεγαλώσει, γοητεύει με την ζωντάνια του και τον δυναμισμό του. Όταν όμως γεράσει και κανείς δεν του δίνει σημασία τα πράγματα δυσκολεύουν και θα πρέπει να σκεφτούμε πως έχουμε ζήσει μία ζωή πίστης και στοργής μαζί και πως δεν πρέπει να τον αφήσουμε τώρα, αλλά να τον προσέξουμε ιδιαίτερα σε αυτό το δύσκολο στάδιο της ζωής του.
Είμαστε ο πιστός του φίλος άλλωστε!
